Saturday, April 5, 2008

"Le ballon rouge" και "Crin-blanc", του Albert Lamorisse



«Εξημέρωσέ με». Αυτό μοιάζει να λέει το κόκκινο μπαλόνι. «Σε παρακαλώ, εξημέρωσέ με», μοιάζει να ζητά και το άσπρο άλογο. Και στις δύο περιπτώσεις, αποδέκτης της παράκλησης ένας άλλος Μικρός Πρίγκηπας.
«Τι θα πει εξημερώνω;» ρωτά ο Σαιντ Εξυπερύ στο ομώνυμο βιβλίο του. Και ο ίδιος απαντά: «Είναι κάτι που έχει ξεχαστεί από καιρό. Εξημερώνω σημαίνει δημιουργώ δεσμούς». Δεσμούς σαν την παράξενη φιλία που θα δημιουργηθεί ανάμεσα στο μικρό αγόρι και σε ένα κόκκινο μπαλόνι στους δρόμους ενός αλλοτινού Παρισιού και σαν τη ξεχωριστή σχέση που θα δημιουργηθεί ανάμεσα σ’ ένα παιδί κι ένα άσπρο ατίθασο άλογο στις παρυφές μιας λίμνης.
Δύο ταινίες που θα μπορούσαν να ειδωθούν σαν μία ενιαία παραβολή με δύο κεφάλαια πάνω στην παιδική αθωότητα που δεν χάνεται ποτέ, ακόμα κι αν συγκρουστεί με την σκληρότητα του αληθινού κόσμου. Χαρακτήρες μοναχικοί, που εξημέρωσαν και εξημερώθηκαν με κόπο, και που γι’ αυτό ακριβώς είναι ξεχωριστοί. Όμως ακριβώς αυτή η ιδιαιτερότητά τους, η παιδική απλότητά τους και η αγνότητά τους θα γίνει αντικείμενο φθόνου. Πως μπορεί να υπάρχει αθωότητα σ’ έναν κόσμο φτιαγμένο για σκληρούς; Κι έτσι, οι μικροί πρίγκηπες αυτού του κόσμου θα βρεθούν κυνηγημένοι από τους άλλους, τους σκληρούς και σοβαρούς.
Κι αν δεν καταφέρουν να σωθούν όπως στο υπέροχο, ποιητικό τελικό πέταγμα του «Κόκκινου Μπαλονιού» και βρεθούν να παλεύουν στα κύματα όπως στο «Άσπρο Άλογο», δεν χρειάζεται να ανησυχείτε. Μπορεί να εκδιώχθηκαν από αυτό τον κόσμο, αλλά είναι πάντα εκεί. Αρκεί να κοιτάξετε τα βράδια τον έναστρο ουρανό. Και μπορεί μαζί με τα αστέρια που γελούν να δείτε κι ένα πολύχρωμο σύννεφο μπαλόνια ή ακόμα ακόμα κι ένα άσπρο άλογο να καλπάζει. Είναι εκεί. Αρκεί να είστε αρκετά αθώοι για να παραδεχτείτε ότι τα βλέπετε κι εσείς.


9 comments:

kioy said...

Περνούσα μέρες από δω και περίμενα κάτι νέο!
Άργησε αλλά ήρθε στην ώρα του! Μόλις πριν 3 μέρες είχα την παρθενική μου ανάγνωση στον "χαρισματικό" και ακομπλεξάριστο Μικρό Πρίγκιπα. Και αυτή η σύνδεση πέρα από το εύστοχο της φύσης της, και την ποιητική που της προσδίδεις εσύ με τη δικιά σου γραφή, είναι για μένα μια ευκαιρία για μια ακόμα συναισθηματικότερη κατάδυση στο πλήθος των αναφερόμενων και ήδη αγαπημένων δημιουργειών!
Καλό βράδυ neutrino μου, θα επιμείνω να σε "πρήζω"(πάρτο καλόβουλα) να μας γράφεις συχνότερα!

neutrino said...

γεια σου καλε μου kioy!
ο Μικρος Πριγκηπας ηταν το πρωτο βιβλιο που μου διαβασαν ποτε (τοτε δεν διαβαζα ακομα μονη μου!) και επανερχομαι σ'αυτον συχνοτατα. Η συνδεση μεταξυ των ταινιων και του βιβλιου εγινε τελειως ασυναισθητα, με αφορμη ενα ασχετο ερεθισμα.
Και, παρεμπιπτοντως, σ'ευχαριστω που με .."πρηζεις" :)

Caesar said...

"Tu deviens responsable pour toujours de ce que tu as apprivoisé."


Πολλά ωραία γεγονότα συνδέονται ή συμβαίνουν κάπως ασυναίσθητα. Ας τα αφήσουμε να γίνονται :)

neutrino said...

caesar,
και το θεμα βεβαια παντα ποιος εξημερωνει ποιον. ασυναισθητα και ανεπαισθητα..

dunno said...

ότι συναίσθημα έχω γνωρίσει σ'αυτή την ζωή, το διάβασα πρώτα στο Μικρό Πρίγκηπα.μόνιμη πηγή έμπνευσης και μια τραγικά ειρωνική ιστορία του Exuperry που το συνοδεύει

ολα θα πανε καλα... said...

O Μικρός Πρίγκηπας είναι και δικός μου αγαπημένος.
Συμφωνώ ότι η παιδική αθωότητα δε μπορεί να χαθεί.Ίσως να τσαλαπατηθεί για λίγο ή για πολύ.
Καλησπέρα - τυχαία μπήκα στο blog.(από link σε link).

Άκης Καπράνος said...

Κουκλίτσα μου, έγραψες διαμαντάκι.

Seven Films said...

Καλή Πρωτομαγιά!

etalon said...

snif! Αυτη η εξεταστικη ειναι η πιο κακη που ξερω.