Μια ταινία γεμάτη άρνηση. Οι πρωταγωνιστές της αρνούνται να παραδεχτούν τα συναισθήματά τους, αρνούνται να δεχτούν τη συντροφικότητα, αρνούνται να αποδεχτούν την απώλειά της, αρνούνται να αποδεχτούν το θάνατο, αρνούνται να αγκαλιάσουν ο ένας τον άλλον. Και η ίδια η ταινία, αρνείται να ξετυλιχτεί με συμβατικούς όρους. Μια οικογένεια μισή σε ανθρώπους και συναισθήματα, γεμάτη μπερδεμένες σχέσεις, με δυο γιους συναισθηματικά ανάπηρους κι έναν πατέρα ανίκανο να διοχετεύσει σωστά την αγάπη του και τον υπερπροστατευτισμό του, θα συναντηθεί σε μια αναγκαστική συγκατοίκηση, που θα φέρει τα δυο αδέρφια -και τις δυο αρνήσεις τους- σε μετωπική -αλλά όχι βίαιαη- σύγκρουση. Από τη μία, η πλήρης κατάρρευση του χωρισμένου Πωλ, με μια κατάθλιψη σχεδόν ψυχαναγκαστική και από την άλλη η μάλλον επίπλαστη, μα επιφανειακά διασκεδαστική, πλήρης συναισθηματική αδιαφορία του Τζοναθαν.
Και μέσα σε μια μόλις μέρα, με μερικές βουτιές στον Σικουάνα, μια μεγάλη βόλτα στην πόλη με πολλές παρακάμψεις, μερικά τηλεφωνήματα χωρίς απάντηση και ένα παιδικό παραμύθι, η "επιστροφή στο Παρίσι", θα αποδειχθεί καταλυτική -και για τους δυο.
Κι αν η ταινία, συνολικά, αυθάδικα αρνείται να δοθεί στο θεατή, ακριβώς όπως οι πρωταγωνιστές αρνούνται να δοθούν στις σχέσεις τους, και τριγυρίζει μάλλον αδιάφορα τόσο στους δρόμους του Παρισιού όσο και στον εσωτερικό κόσμο των ηρώων της, αυτή η σκηνή κατάφερε να γλιστρήσει μεσα στην καρδιά μου..
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
Πάντα, πάντα θα υπάρχει μια σκηνή σε κάθε ταινία που θα γλυστράει στην καρδιά μας. Ιδίως όσες πραγματεύονται ανθρώπινες σχέσεις. Οτι πιo δύσκολο δλδ. Ο επίλογός σου, όπως & στον "κτύπο που έχασε η καρδιά μου" δεν μας αφήνει περιθώρια αντίδρασης. Και ο τίτλος ακόμη "Dans Paris" είναι ήδη ελκυστικός για να το δεί κάποιος..
Στα υπ'όψιν λοιπόν :)
καλησπερα καισαρα,
ο πρωταγωνιστης της σκηνης αυτης ειναι μαλιστα ο ιδιος που παιζει και στον "χτυπο που εχασε η καρδια μου", ωραια ηρθε η συνδεση :)
ελπιζω να το προλαβεις σε καποιο θερινο. για την ωρα, αφηνω τους γλυκους στιχους του τραγουδιου σε μια (πολυ προχειρη&αρκετα κακη) μεταφραση.
"Εκεινος:
Το ξερεις γλυκεια μου οτι οι ερωτες
οι πιο λαμπεροι, κηλιδωνονται
απο τον βρωμικο ηλιο της καθημερινοτητας,
οδηγουνται στο θανατο.
Eχω μια ιδεα ανικητη
για να αποφυγουμε το ανυποφορο:
Πριν το μισος, πριν τα χτυπηματα
απο τα σφυριγματα και τα μαστιγωματα
πριν απο τον πονο και την απεχθεια
ας χωρισουμε σε παρακαλω..
Εκεινη:
..Μα σ’αγκαλιαζω κι ολα περνανε
Το βλεπεις καλα
Δεν με γλιτωνουμε τοσο απλα.
Πιστευες οτι θα μπορουσες να βγεις τοσο ευκολα
και θα μ’αφηνες στον αερα
ενος μεγαλου ερωτα που πρεπει να πεθανει.
Μα το βλεπεις προτιμω
τις θυελλες του αναποφευκτου
απ’τη μικρη χαζη ιδεα σου.
Πριν το μισος, πριν τα χτυπηματα
απο τα σφυριγματα και τα μαστιγωματα
Πριν απο τον πονο και την απεχθεια
μου λες να χωρισουμε..
Εκεινος:
..Μα μ’αγκαλιαζεις κι ολα περνανε
Το βλεπω καλα
Δεν σε γλιτωνουμε τοσο απλα.
Θα μπορουσα να σε γλιτωσω απο το χειροτερο..
Εκεινη:
..Μα τα ομορφοτερα τωρα ερχονται
Μαζι:
..Πριν το μισος, πριν τα χτυπηματα
απο τα σφυριγματα και τα μαστιγωματα
πριν απο τον πονο και την απεχθεια..."
Avant La Haine (Romain Duris & Joanna Preiss)
[Lui :
Sais-tu ma belle que les amours
Les plus brillantes ternissent
Le sale soleil du jour le jour
Les soumet au suplice
J'ai une idée inattaquable
Pour éviter l'insupportable
Avant la haine, avant les coups
De sifflet ou de fouet
Avant la peine et le dégout
Brisons-là s'il te plait
Elle :
Mais je t'embrasse et ça passe
Tu vois bien
On s'débarrasse pas de moi comme ça
Tu croyais pouvoir t'en sortir,
En me quittant sur l'air
Du grand amour qui doit mourir
Mais vois-tu je préfère
Les tempêtes de l'inéluctable
A ta petite idée minable
Avant la haine, avant les coups
De sifflet ou de fouet
Avant la peine et le dégout
Brisons-là dis-tu
Lui :
Mais tu m'embrasses et ça passe
Je vois bien
On s'débarrasse pas de toi comme ça
Lui :
Je pourrais t'éviter le pire
Elle :
Mais le meilleur est à venir
Ensemble :
Avant la haine, avant les coups
De sifflet ou de fouet
Avant la peine et le dégout]
..................
Υπέροχοι στίχοι που πηγάζουν αυθόρμητα, ανόθευτοι & ανιδιοτελείς, μέσα από μια ερωτευμένη ψυχή !
Post a Comment