Thursday, September 20, 2007

Εικόνες μικρού μήκους

[Ανταπόκριση από το Φεστβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας]

Εικόνες, εικόνες, εικόνες. Εδώ, που το "μέγεθος" δεν μετράει, τα πάντα έχουν να κάνουν με εικόνες. Εικόνες στη μεγάλη οθόνη, από κινηματογραφιστές από κάθε γωνιά του κόσμου που μας καταθέτουν κομμάτια της ψυχής τους μέσα από τα φιλμ τους, εικόνες από τους ηλιόλουστους ή βροχερούς δρόμους της Δράμας, από τα πρόσωπα των διψασμένων σινεφιλ και των ενθουσιωδών δημιουργών.
Το 13ο Διεθνές Διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβαλ μου έχει αφήσει μέχρι στιγμής τις καλύτερες εντυπώσεις. Το ισπανικό «Salvador», με θέμα του τις πρόσφατες επιθέσεις αυτοκτονίας στη Μαδρίτη, θέτει με εύστοχο, αιχμηρό αλλά ταυτόχρονα ευαίσθητο τρόπο ενδιαφέροντα ερωτήματα, ενώ το γαλλοσενεγαλέζικο «Ουσμαν» με άγγιξε και με συγκίνησε, το καλογυρισμένο αμερικάνικο «Chicxulub» άφησε επίσης καλές εντυπώσεις. Το κωμικό γαλλικό ο "Μότσαρτ των πορτοφολάδων" κέρδισε τα χαμόγελα αλλά και την προσοχή των θεατών, ενώ ο σουρεαλιστικός, αλληγορικός «Οσφριστής» επιβεβαίωσε την υποψία ότι από τη Νορβηγία έρχεται ένα σινεμά σύγχρονο και πρωτοποριακό. Το γερμανικό "Ακτίνα φωτός" μου κράτησε το ενδιαφέρον με τον πολύ καλό ρυθμό του και την έξυπνη κεντρική ιδέα του, ενώ στο σημερινό πρόγραμμα, ξεχώρισα το βραζιλιάνικο "Σάλιο" με τις περιπέτειες και τις αγωνίες ενός πρώτου φιλιού και το σπαρακτικό "Ela" από το Ην. Βασίλειο.
Στο ελληνικό τώρα πρόγραμμα, που το Φεστιβάλ γιορτάζει τα 30 του χρόνια, είδαμε μέχρι τώρα το τμήμα "Έλληνες του κόσμου", με παραγωγές υψηλού επιπέδου, αλλά ιδέες όχι τόσο πρωτότυπες, συνήθως με αρκετές δόσεις νοσταλγίας. Στο τμήμα των σπουδαστικών ταινιών πολλές οι νέες ιδέες και ιδιαίτερα ελπιδοφόρες παραγωγές γενικότερα, που με γέμισαν αισιοδοξία, όπως το καλοστημένο και έξυπνο "76.543" του Ζαχαρία Μαυροειδή και η "Χάρη" του Γαβριήλ Τζάφκα.
Αλλά αισιοδοξία δε με γέμισαν μόνο οι εικόνες επί της οθόνης, αλλά και τα όσα βλέπω έξω από τις αίθουσες, στους δρόμους της Δράμας. Ενδιαφέροντες δημιουργοί, σημαντικοί Άνθρωποι, όμορφες στιγμές, γλυκά ξενύχτια, βροχή ανακατεμένη με ήλιο, κουβέντες και τσιγάρα, άνθρωποι μπλεγμένοι σε εικόνες, εικόνες, εικόνες.
Μικρού μήκους ταινίες, μα μεγάλου μήκους όραμα σ’ αυτή την πόλη, που για αυτή τη βδομάδα χτυπάει η καρδιά της κινηματογραφόφιλης Ελλάδας. Ο παλμός της με παρασέρνει. Εσείς, τον ακούτε;

5 comments:

Caesar said...

Ευτυχώς που υπάρχουν κι αυτά τα γεγονότα !
Νιώθουμε το σφυγμό, την ένταση και την έκσταση από τα κινηματογραφικά δρώμενα, & παρακολουθούμε τις ανταποκρίσεις σου :)

Unknown said...

καλή σου μέρα!
να ξεκινήσω με το ότι ζηλεύω...
δε θα επεκταθώ σε ζητήματα πατριδολαγνείας για τη Δράμα! (υπερβολές...)

χαίρομαι που περνάς όμορφα εκεί και που το φεστιβάλ αποδεικνύει για ακόμη μία φορά ότι είναι η πηγή ζωής της πόλης.

αν προλαβαίνεις, πήγαινε στην ταινιοθήκη στην Αγ. Βαρβάρα και δες παλαιότερες ταινίες, ειδικά αυτές του αφιερώματος στις πολωνικές μικρού μήκους (προβλήθηκε αν θυμάμαι το '99) που είναι εξαιρετικές.

να περάσεις όσο καλύτερα γίνεται.
γεια χαρά!

(στο "αιγαίο" έχεις ήδη πάει για καφέ ή ποτό;!)

υ.γ. τον γαβριήλ τον είχα γνωρίσει στη θεσσαλονίκη ένα φεγγάρι που ήταν πρωτοετής του τμήματος κιν/φου. χαίρομαι πολύ που έχει προχωρήσει. οι δημόσιες σχολές έχουν μέλλον στα σίγουρα.

etalon said...

Οι νυστες πρεμιερας στο Δαναο ειναι λιγες χωρις εσενα και το ακαταμαχητο μπριο σου.
Ελπιζω να προλάβεις Τζειν Μπίργκιν.

(Μονο ντοκυμαντερ βλεπω προς το παρον.)

neutrino said...

θελω να ανεβασω δυο ποστακια ακομα γι'αυτη την υπεροχη βδομαδα, ενα "προσωπικο" ημερολογιο και ενα ημερολογιο ταινιων. ακομα να βρω το χρονο να τα συμμαζεψω. ειναι μια υπεροχη βδομαδα. σε ολα της. το εννοω τοσο πολυ που χαμογελαω την ωρα που το γραφω.

καισαρα,
πραγματικα ευτυχως! προσπαθω να σας μεταφερω τον παλμο οπως μπορω.

δημητρη,
η πατριδα σου ειναι υπεροχη. πολλα τα αρνητικα της αν μενεις εδω, δε λεω, αλλα αυτη τη βδομαδα του Φεστιβαλ η ατμοσφαιρα της ειναι το κατι αλλο. δυστυχως χρονος για δω ταινιες απο την ταινιοθηκη (αν και πηγα) πραγματικα δεν υπαρχει. κανω αγωνα δρομου για να προλαβω οσο το δυνατον περισσοτερες ταινιες του διαγωνιστικου, να γραφω, και να ζω οσο περισσοτερες στιγμες με τους ομορφους ανθρωπους που γνωριζω εδω. αλλα θα ξαναρθω για τα υπολοιπα, το χω υποσχεθει στον εαυτο μου. αιγαιον, ελευθερια, γαλλια, μυλος ειναι σημεια αναφορας. :)

etalon,
κοκκινιζω (σοβαρα) και ερχομαι τρεχοντας να σ'αγακλιασω. απο αυριο ραντεβου σε αττικον και δαναο.

neutrino said...

και μιας και δν εχω χρονο να συμμαζεψω και να ανεβασω ενα ωραιο αισθητικα καινουργιο ποστ, κανω απο εδω μια συντομη αναφορα στις ταινιες. χτες, επιτελους, ενθουσιαστηκα απο το ελληνικο προγραμμα. γι'αυτο, πριν δοθουν τα επισημα βραβεια, να πω οτι εγω θα ημουν αναμεσα στις "Παραισθησεις" του Σεργιου Κωνσταντινιδη, το "Καλη Χρονια, μαμα!" της Ιρινας Μποικο, το "Φαυλο Κυκλο" του Τζωρτζη Γρηγορακη. Καταπληκτικες δουλειες. Επισης φοβερα καλοπαιγμενο και εξυπνο το μονοπλανο "xxx live" του Δημητρη Αντζου και η νοσταλγικη καλογυρισμενη Spinalonga του Κωστη Αθουσακη. Παρα πολυ ωραια και η προχθεσινη "Τζινα Ντοστογιεφσκι" της Βανεσας Ζουγανελη και το "Τι ειναι αυτο" του Κων/νου Πιλαβιου. Μας κρατησαν τα καλυτερα για το τελος. :)))
στο διεθνες, τα καλυτερα για μενα παραμενουν αυτα που ανεφερα προχτες, αλλα ευφημος μνεια στο πανεξυπνο γαλλικο animation "ακομα και τα περιστερια πανε στον παραδεισο" καθως και το αμερικανικο του αγαπημενου μου Bill Plymton "guide dog" και το λυρικο "οι προσφυγες της κοιλαδας των ροδιων" απο το Ιραν.