"Δαφνις και Χλοη: Tαξίδι Aναψυχής"

Σε κάθε ταξίδι, το εύκολο είναι να πας προετοιμασμένος.
Γεμάτος αποσκευές και εφόδια, ώριμος να αντιμετωπίσεις τις νέες προκλήσεις και να αφομοιώσεις τις νέες εικόνες.
Έσω έτοιμος.
Ακόμα και για ένα ταξίδι αναψυχής.

Όμως το ταξίδι το απολαμβάνεις ουσιαστικά μόνο όταν είσαι απαλλαγμένος από τα πάντα. Ελεύθερος. Και να ζεις μόνο για το ταξίδι. Για το παραμύθι. Για την ιστορία.

Η ιστορία του Δάφνη και της Χλόης είναι παλιά και αφελής. Σχεδόν παιδαριώδης. Γι’αυτό και σήμερα μοιάζει (και μάλλον είναι) βαρετή, ξεπερασμένη.Ο αθώος έρωτας του βοσκού με τη βοσκοπούλα δεν έχει θέση στη στην εξελιγμένη πανσεξουαλική κοινωνία μας. Τί να τα κάνουμε αυτά εμείς, οι σοβαροί;
Εμείς έχουμε κατακτήσει με κόπο τα απαραίτητα εφόδια για να αντέξουμε στη «σκληρή, ρουτινιασμένη καθημερινότητα»- τί να την κάνουμε την παιδικότητα;
Έχουμε άμυνες που μας βοηθούν να αντιμετωπίσουμε την υποκρίσια που μας κατακλύζει- τί να την κάνουμε την ειλικρίνεια;
Έχουμε ακονισμένα μυαλά, τεχνολογία και λεφτά-τί να την κάνουμε την αφέλεια, την αθωότητα και.. την απλή μωρία που επαινούσε ο Έρασμος.
Μα αφού είμαστε πια μεγάλοι, τί να μπλέκουμε σε ιστορίες για παιδιά..;

«Το παιδί είναι αθωότητα και λήθη, είναι νέο ξεκίνημα, ένα παιχνίδι δημιουργίας, ένας κινούμενος τροχός, μια νέα κίνηση, ένα ιερό ΝΑΙ».

Πόσο εύκολο είναι να γυρίσουμε στην πρώτη αυτή κατάσταση; Να αφήσουμε, έστω και για λίγο, εφόδια που κατακτήσαμε με κόπο και άμυνες που μας προστάτευσαν φορές και φορές και να ξαναέρθουμε αντιμέτωποι με την παιδικότητα και την αφέλειά μας; Έστω και μόνο για ένα ταξίδι. Ένα σύντομο ταξίδι αναψυχής, με τον Δάφνη και τη Χλόη, για να παίξουμε σαν παιδιά, χαμένοι στο πουθενά, να βρεθούμε στο δικό τους παράδεισο και να χαρούμε την δική τους -αλλά κυρίως τη δική μας- αθωότητα.
Απαλλαγμένοι από τα καθημερινά «εφόδια».

Είναι εύκολο, αν ξεκινήσετε χωρίς αποσκεύες..

[Εσείς, πόσο έτοιμοι είστε να αφήσετε πίσω σας όλες σας τις αποσκευές και να φύγετε για ένα ταξίδι αναψυχής; Στο θέατρο "Πορεία", ο σκηνοθέτης Cezaris Grauzinis μας έχει κρατήσει θέση..]

[η φράση στα εισαγωγικά, από τo "Τάδε εφη Ζαρατούστρα" του F.Nietzche]