"Happiness", του Todd Solondz

«-I'm not laughing at you, I'm laughing with you.
-But I'm not laughing..»

Τί συγκυρία κι αυτή..
Μετά από χρόνιες προτροπές γνωστών («..πως γίνεται να μην έχεις δει αυτήν την ταινία και να λατρεύεις το American Beauty, την ιλλουστρε απομίμησή του;..») είδα και εγώ το «Happiness» του Todd Solondz.
Δύο ώρες μετά, με ανοιχτό το στόμα και ανακατεμένο το στομάχι αλλά και με ένα μελαγχολικό μαύρο χαμόγελο στα χείλη, κατάλαβα επιτέλους γιατί μου μιλούσαν.. Με ακρίβεια χειρουργικού νυστεριού καταφέρνει να κατακρεουργήσει κάθε ιδέα περι του πολιτικώς ορθού που έχουμε στα κεφάλια μας και να μας δείξει την πραγματική, θλιβερή και καταπαρεξηγημένη όψη της «ευτυχίας». Ένας ανέραστος σεξομανής που κάνει ανώνυμα ερωτικά τηλεφωνήματα, μια ματαιόδοξη υπερκενή συγγραφέας, μια “desperate housewife” που προσποιείται οτι απολαμβάνει την πλαστική ευτχία της, η Joy (οποία ειρωνία) μια μονίμως δυστυχισμένη, αποτυχημένη και ‘διάφανη’ κοπέλα που πέφτει πάντα στους λάθος άντρες και αποκορύφωμα ένας ευυπόληπτος ψυχολόγος που στην πραγματικότητα είναι ένας ομοφυλόφιλος παιδόφιλος βιαστής. Χαρακτήρες τόσο προβληματικοί, που ενοχλούν. Κυρίως γιατί δεν θέλουμε να πιστέψουμε πως τέτοια άτομα κρύβονται πίσω απο τα ψεύτικα χαμόγελα τις κλειστές πόρτες της γειτονιάς μας. Και που θεωρούμε πως παρελαύνουν μόνο στα φιλμ του Solondz, και εξαφανίζονται από την πραγματική ζωή με ένα απλό «τς, τς τς..» και ένα στρέψιμο του κεφαλιού όταν τα βλέπουμε στην οθόνη μας.
Τί συγκυρία και αυτή.. Κλείνοντας το dvd έπιασα και τον εαυτό μου έχει αυτήν την έκφραση. Σοκαρισμένη και ανακατεμένη: «τς, τς, τς.. μα που τα βρίσκει ο αθεόφοβος ο Solondz, γιατί κάνουμε πως δεν τα βλέπουμε. Nα η ευτυχία σας. Nα η αμερικάνικη ομορφιά σας..» σκεφτόμουνα-αλλά τελικά δεν τα πολυπίστευα. Γιατί και εγώ πίσω από τις κλειστές πόρτες των γύρω μου δεν πιστεύω πως υπάρχει αυτή η βρώμα και η δυσωδία. Αυτά συμβαίνουν στα ψευτοειδυλλιακά suburbs, στους υποκριτές που ξεμπροστιάζει ο Solondz.
Τι συγκυρία και αυτή.. Κλείνοντας το dvd άνοιξε αυτόματα η τηλεόραση. Και έπεσα στις ειδήσεις: Συνελήφθη 20χρονος – ομολόγησε το βιασμό 20 ανήλικων αγοριών.
Στον Πειραιά.
Νομίζω πως παρακολουθώ ένα πολύ κακόγουστο αστείο. Μήπως καταλάθος βλέπω τα extras του dvd; Στην οθόνη εμφανίζεται κλαίουσα η γιαγια του δράστη.. «δεν καταλαβαίνετε.. ήταν το καλύτερο παιδί, έιναι φυσιολογικός και καλός και με αγκάλιαζε και μου έλεγε γιαγιάκα μου σ’αγαπω, δεν τα έκανε αυτά».
Και οι γείτονες τα ίδια. Κλείνω την τηλεόραση.
«Ι’m living in a state of irony».. o κύριος Solondz έγραψε.