"Happiness", του Todd Solondz

«-I'm not laughing at you, I'm laughing with you.
-But I'm not laughing..»

Τί συγκυρία κι αυτή..
Μετά από χρόνιες προτροπές γνωστών («..πως γίνεται να μην έχεις δει αυτήν την ταινία και να λατρεύεις το American Beauty, την ιλλουστρε απομίμησή του;..») είδα και εγώ το «Happiness» του Todd Solondz.
Δύο ώρες μετά, με ανοιχτό το στόμα και ανακατεμένο το στομάχι αλλά και με ένα μελαγχολικό μαύρο χαμόγελο στα χείλη, κατάλαβα επιτέλους γιατί μου μιλούσαν.. Με ακρίβεια χειρουργικού νυστεριού καταφέρνει να κατακρεουργήσει κάθε ιδέα περι του πολιτικώς ορθού που έχουμε στα κεφάλια μας και να μας δείξει την πραγματική, θλιβερή και καταπαρεξηγημένη όψη της «ευτυχίας». Ένας ανέραστος σεξομανής που κάνει ανώνυμα ερωτικά τηλεφωνήματα, μια ματαιόδοξη υπερκενή συγγραφέας, μια “desperate housewife” που προσποιείται οτι απολαμβάνει την πλαστική ευτχία της, η Joy (οποία ειρωνία) μια μονίμως δυστυχισμένη, αποτυχημένη και ‘διάφανη’ κοπέλα που πέφτει πάντα στους λάθος άντρες και αποκορύφωμα ένας ευυπόληπτος ψυχολόγος που στην πραγματικότητα είναι ένας ομοφυλόφιλος παιδόφιλος βιαστής. Χαρακτήρες τόσο προβληματικοί, που ενοχλούν. Κυρίως γιατί δεν θέλουμε να πιστέψουμε πως τέτοια άτομα κρύβονται πίσω απο τα ψεύτικα χαμόγελα τις κλειστές πόρτες της γειτονιάς μας. Και που θεωρούμε πως παρελαύνουν μόνο στα φιλμ του Solondz, και εξαφανίζονται από την πραγματική ζωή με ένα απλό «τς, τς τς..» και ένα στρέψιμο του κεφαλιού όταν τα βλέπουμε στην οθόνη μας.
Τί συγκυρία και αυτή.. Κλείνοντας το dvd έπιασα και τον εαυτό μου έχει αυτήν την έκφραση. Σοκαρισμένη και ανακατεμένη: «τς, τς, τς.. μα που τα βρίσκει ο αθεόφοβος ο Solondz, γιατί κάνουμε πως δεν τα βλέπουμε. Nα η ευτυχία σας. Nα η αμερικάνικη ομορφιά σας..» σκεφτόμουνα-αλλά τελικά δεν τα πολυπίστευα. Γιατί και εγώ πίσω από τις κλειστές πόρτες των γύρω μου δεν πιστεύω πως υπάρχει αυτή η βρώμα και η δυσωδία. Αυτά συμβαίνουν στα ψευτοειδυλλιακά suburbs, στους υποκριτές που ξεμπροστιάζει ο Solondz.
Τι συγκυρία και αυτή.. Κλείνοντας το dvd άνοιξε αυτόματα η τηλεόραση. Και έπεσα στις ειδήσεις: Συνελήφθη 20χρονος – ομολόγησε το βιασμό 20 ανήλικων αγοριών.
Στον Πειραιά.
Νομίζω πως παρακολουθώ ένα πολύ κακόγουστο αστείο. Μήπως καταλάθος βλέπω τα extras του dvd; Στην οθόνη εμφανίζεται κλαίουσα η γιαγια του δράστη.. «δεν καταλαβαίνετε.. ήταν το καλύτερο παιδί, έιναι φυσιολογικός και καλός και με αγκάλιαζε και μου έλεγε γιαγιάκα μου σ’αγαπω, δεν τα έκανε αυτά».
Και οι γείτονες τα ίδια. Κλείνω την τηλεόραση.
«Ι’m living in a state of irony».. o κύριος Solondz έγραψε.

"BORAT", του Larry Charles

Nα μια ταινια για την οποια δεν ημουν καθολου σιγουρη τι 'πρεπει' να γραψω.. !! Προκειται για το «Borat: Cultural Learnings of America for Make Benefit Glorious Nation of Kazakhstan», το νεο “πονημα” του αθεοφοβου βρετανου κωμικου Sasha Baron Cohen, τον οποιο ισως γνωριζετε απο το ετερο alter ego του, τον ‘ραπερ’ AliG.
Τι ειναι λοιπον αυτο το Borat; Γιατι εγινε τοσος ντορος γυρω απο αυτο; (για οσους δεν γνωριζουν τον ‘ντορο’, εχουν προβει σε διαγγελματα σχετικα με την ταινια ο Υπουργος εξωτερικων καθως και κυβ. εκπροσωποι του Καζακσταν, δηλωνοντας θιγμενοι ως εθνος απο το περιεχομενο της!) Αξιζει τελικα να το δει κανεις..;! Ειλικρινα, η απαντηση ειναι δυσκολη.. Γιατι απο την μια πλευρα, ενα τετοιο προσβλητικο.. τερατουργημα (!!) δεν μπορει να χαρακτηριστει ‘καλη ταινια’.. Απο την αλλη ομως πλευρα ειχα καιρο να γελασω τοσο πολυ, οσο στο πρωτο μερος της ταινιας: Το χιουμορ του Borat δεν αφηνει τιποτα ορθιο, ξεκινωντας απο τους δυστυχους Καζακους (που βεβαια δικαιως δηλωνουν θιγμενοι απο την ταινια!), οι οποιοι περιγραφονται βασικα ως ενα εθνος διεστραμμενων ρατσιστικων τριτοκοσμικων τερατων, και καταληγοντας στους αμερικανους τους οποιους επισης κοροιδευει ανηλεως.
Ας παρουμε τα πραγματα απο την αρχη: το στορυ (το ποιο;) εχει ως εξης: ο καζακος ρεπορτερ Borat Sagdiyev πηγαινει στην Αμερικη για να γυρισει ενα επιμορφωτικο ντοκυμαντερ για τους συμπολιτες του και στην πορεια ερωτευεται μεσα απο φωτογραφιες την.. Παμελα Αντερσον και βαζει ως σκοπο του ταξιδιου του να την παντρευτει.. Αν αυτα σας φαινονται σουρεαλ, που να δειτε και τι γινεται στην ταινια..! Οι Εβραιοι, οι Τσιγγανοι, οι ομοφυλοφιλοι, οι γυναικες, οι Καζακοι και οι Αμερικανοι σατιριζονται χωρις ελεος, ενω οι σκηνες της ξεναγησης στο χωριο του Borat, στο σπιτι των Εβραιων καθως και αυτη της συναντησης με την Παμελα Αντερσον, ειναι απλα cult ανθολογια. Το –χοντροκομμενο- χιουμορ δεν σταματα ουτε δευτερολεοπτο, ενω ομως στο πρωτο μερος βγαζει αβιαστα τρανταχτο γελιο, στο δευτερο δυστυχως το.. χανει λιγο και «ξεχειλωνει» ανησυχητικα, με το θεαμα να παυει πολλες φορες να ειναι αστειο και να καταληγει σε σημεια αντιαισθητικο..
Ανεξαρτητα απο το περιεχομενο της παντως, προκειται για μια ταινια που πρεπει να δεις για να την πιστεψεις. Ο Sasha Baron Cohen εκμεταλλευομενος την αγνοια της Δυσης για το αναπτυσσομενο Καζακσταν κατασκευαζει ενα εντελως αυθαιρετο αλλα και αναμφισβητητα ξεκαρδιστικο πορταιτο αυτης της χωρας και μας το πασαρει σαν αληθινο.. δημιουργωντας παραλληλα –για την πλακα του- μια τεραστια αναταραχη στην πραγματικη κυβερνηση του Καζακσταν που τρεχει και δεν φτανει, μην ξεροντας τι να πρωτοσυμμαζεψει!! Αν ειστε ευθικτοι, ή επιλεγετε τον κινηματογραφο μονο για.. εργα τεχνης, σιγουρα ειναι μια ταινια που δε θα προτεινα.. Αν ομως θελετε να γελασετε με την ψυχη σας και αποδεχεστε την προκληση αυτου του cult και αυτοσαρκαστικου κινηματογραφικα πονηματος, σπευσατε!
Αφηστε βεβαια που δεν μπορει να σταματησει να μου τριβελιζει το μυαλο η σκεψη, τί θα γινοταν αν ο Sasha Baron Cohen ξυπναγε μια ωραια πρωια με σκοπο να ξεκατινιασει και το Glorious Nation of Elladistan….!! Niiiiiiice!