«Εξημέρωσέ με». Αυτό μοιάζει να λέει το κόκκινο μπαλόνι. «Σε παρακαλώ, εξημέρωσέ με», μοιάζει να ζητά και το άσπρο άλογο. Και στις δύο περιπτώσεις, αποδέκτης της παράκλησης ένας άλλος Μικρός Πρίγκηπας.
«Τι θα πει εξημερώνω;» ρωτά ο Σαιντ Εξυπερύ στο ομώνυμο βιβλίο του. Και ο ίδιος απαντά: «Είναι κάτι που έχει ξεχαστεί από καιρό. Εξημερώνω σημαίνει δημιουργώ δεσμούς». Δεσμούς σαν την παράξενη φιλία που θα δημιουργηθεί ανάμεσα στο μικρό αγόρι και σε ένα κόκκινο μπαλόνι στους δρόμους ενός αλλοτινού Παρισιού και σαν τη ξεχωριστή σχέση που θα δημιουργηθεί ανάμεσα σ’ ένα παιδί κι ένα άσπρο ατίθασο άλογο στις παρυφές μιας λίμνης.
Δύο ταινίες που θα μπορούσαν να ειδωθούν σαν μία ενιαία παραβολή με δύο κεφάλαια πάνω στην παιδική αθωότητα που δεν χάνεται ποτέ, ακόμα κι αν συγκρουστεί με την σκληρότητα του αληθινού κόσμου. Χαρακτήρες μοναχικοί, που εξημέρωσαν και εξημερώθηκαν με κόπο, και που γι’ αυτό ακριβώς είναι ξεχωριστοί. Όμως ακριβώς αυτή η ιδιαιτερότητά τους, η παιδική απλότητά τους και η αγνότητά τους θα γίνει αντικείμενο φθόνου. Πως μπορεί να υπάρχει αθωότητα σ’ έναν κόσμο φτιαγμένο για σκληρούς; Κι έτσι, οι μικροί πρίγκηπες αυτού του κόσμου θα βρεθούν κυνηγημένοι από τους άλλους, τους σκληρούς και σοβαρούς.
Κι αν δεν καταφέρουν να σωθούν όπως στο υπέροχο, ποιητικό τελικό πέταγμα του «Κόκκινου Μπαλονιού» και βρεθούν να παλεύουν στα κύματα όπως στο «Άσπρο Άλογο», δεν χρειάζεται να ανησυχείτε. Μπορεί να εκδιώχθηκαν από αυτό τον κόσμο, αλλά είναι πάντα εκεί. Αρκεί να κοιτάξετε τα βράδια τον έναστρο ουρανό. Και μπορεί μαζί με τα αστέρια που γελούν να δείτε κι ένα πολύχρωμο σύννεφο μπαλόνια ή ακόμα ακόμα κι ένα άσπρο άλογο να καλπάζει. Είναι εκεί. Αρκεί να είστε αρκετά αθώοι για να παραδεχτείτε ότι τα βλέπετε κι εσείς.
